Paul Suurbach - Singapore & Indonesië 2024

Indonesië - Bali - Sanur

Na onze trip naar Singapore en Java hadden we er voor gekozen om de vakantie op Bali in Sanur af te sluiten. We hebben een Villa geboekt met zwembad (met drie slaapkamers en badkamers). De villa is heel mooi ingericht en ligt in een rustig gedeelte van Sanur, en toch op loopafstand van de restaurants en het strand.

Elke ochtend hebben we thuis ontbeten en dat was erg fijn om zelf te bepalen hoe laat je gaat ontbijten en wat (ipv rekening te moeten houden met de tijden van het ontbijtbuffet).

Het valt in Bali gelijk op dat de inwoners hindoeïstisch zijn (Bali is het enige hindoe-eiland van Indonesië). In het straatbeeld zijn overal kleine altaartjes waarbij de mensen groene offerbakjes met bloemen en voedsel leggen om de goden te offeren (deze offerbakjes vind je ook overal op straat). De offerbakjes zijn voor de goede geesten en goden en om de demonen weg te houden.

In vergelijking met Java is het erg toeristisch op Bali en ook veel Nederlandse toeristen. Dat is wel even wennen, maar het is zo fijn bij de Villa dat we daar veel geweest zijn. We hadden verwacht dat Bali in vergelijking met Java erg duur zou zijn, maar dat viel ons eigenlijk wel mee.

De eerste dag zijn we naar het strand gegaan om fietsen te huren om over het pad langs het strand te fietsen. Dit vonden we allemaal erg leuk om te doen. Bij Hyatt hotel is een schildpadden opvang en toen we er waren, kwamen er precies eieren uit (het waren wel 80 kleine schildpadjes). De fietsen hebben we pas op de laatste dag teruggebracht, omdat wij, als echte Nederlanders, het handig vonden om overal op de fiets naar toe te gaan (ook ‘‘s avonds gingen we op de fiets naar een restaurant).

Over de kwaliteit van de restaurants waren we echt positief verbaasd. Wat een goede (internationale) restaurants waren er. En na twee weken veel Aziatisch eten, smaakten de Griekse, Franse en Italiaanse keuken ons wel.

Als afsluiting van de vakantie was deze plek voor ons perfect (we hebben niks van Bali gezien, zoals voorgaande keren in 2003 en 2007, en dat was ook prima).

We overnachten nog 1 nacht in Jakarta voordat we via Saudia-Arabië naar Amsterdam vliegen.

Indonesië - Borobudur

De tweede bestemming op Java is Jogjakarta (ook wel het culturele centrum van Java genoemd). Om in Jogjakarta te komen hebben we een grote taxi-bus geregeld (wel zo fijn om de ruimte te hebben, want het is een rit van 6 uur).

In de avond nemen we een Grab naar het centrum van de stad en bezoeken we Jalan Malioboro, een winkelstraat waar in de avond geen auto’s mogen rijden. Het is er gezellig druk en we vangen al wat glimpen op van de koloniale gebouwen in de stad (onder andere Fort Vredenburg). Paul heeft contactgegevens met de chauffeur van de taxi uitgewisseld (het was een aardige man, die ook nog heel goed Engels sprak en dat laatste komen we niet veel tegen), omdat hij ons de volgende dag naar de tempel Prambanan zou kunnen brengen (en daar zou willen wachten).

Prambanan is het grootste hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië en was in 915 voltooid. Het complex is opgenomen om de Unesco werelderfgoedlijst. Prambanan betekent: "veel priesters".

In de reliëfs worden ze afgebeeld met een lange baard. Toen Paul en ik in 2007 op Java waren, hebben we de tempel alleen op afstand kunnen zien, omdat er in 2006 een zware aardbeving was geweest en het te gevaarlijk was om dichtbij de tempel te komen ivm vallende stenen. Gelukkig konden we het complex nu wel bezoeken en zelfs bepaalde tempels betreden. Het complex bestaat uit verschillende tempels die verspreid liggen. Bij de uitgang van de belangrijkste tempel worden elektrische steppen verhuurd, om naar de andere tempels te gaan. Ideale combinatie om voor tieners de tempels interessanter te maken 😃 (en eigenlijk vond ik het zelf ook wel leuk). Het is warm, dus lekker om op de step rond te rijden. De tempels op het complex zijn heel erg mooi en blij dat we er deze keer wel dichtbij konden komen.

Na de Prambanan doorgereden naar Candi Plaosan, een tempel die een paar kilometer verderop ligt. In dezelfde bouwstijl en ook erg mooi. Het was inmiddels ruim na lunchtijd geworden en we vroegen de taxichauffeur om ons in het centrum af te zetten bij een Italiaans restaurant die goed aangeschreven stond (na 1,5 week Aziatisch eten, hadden we wel trek in Westers eten). Het restaurant stond niet voor niks goed aangeschreven, want de zuurdesem pizza’s waren zo lekker. Om de lunch goed af te sluiten gewandeld naar de beste ijssalon van Yogjakarta voor Italiaans schepijs.

De tweede dag in Yogjakarta hebben we de bezienswaardigheden van het centrum bezocht (veel koloniale, Nederlandse, invloeden). Het Kraton (paleis van de sultan) bezocht, maar deze vonden we tegenvallen. Een groot complex met verschillende gebouwen, welke niet goed onderhouden leken. Door naar het Waterpaleis (Taman Sari), welke vroeger een badcomplex was en bestaat uit een mooie mix van Nederlandse en Javaanse architectuur. Het waterpaleis vonden we wel mooi en was zeker het bezoeken waard.

De volgende dag wilden we graag de Borobudur bezoeken. In verband met het verzakken van de tempel, zijn er tickets om de tempel vanaf de begane grond te zien en tickets om de tempel te beklimmen (per uur worden er 100 personen op de tempel toegelaten). Het is mogelijk om on-line tickets te kopen, alleen waren de tickets voor het beklimmen van de tempel allemaal uitverkocht. Vanaf Jogjakarta is het bijna 1,5 uur rijden naar de Borobudur en om alleen dan vanaf de grond de tempel te zien, vonden we niet de moeite waard. Op Social Media had ik gelezen dat lokale reisbureaus soms tickets hadden en het lukte uiteindelijk om vier tickets te bemachtigen (wel duurder dan on-line natuurlijk…). We moesten vooruit betalen en zouden de volgende dag opgehaald worden bij het hotel. Risico genomen, tickets betaalt en we zouden de volgende dag zien of het goed zou komen. Opgehaald bij ons hotel en de chauffeur had de digitale tickets en liep met ons mee naar de ingang om de tickets te laten scannen (we hadden het laatste tijdslot van de dag om 15.30 uur; een fijne tijd omdat het dan minder warm is). Tickets waren gelukkig geldig en we mochten naar binnen. Naast het maximaal aantal personen per uur, moesten we allemaal slippers dragen die we bij ingang kregen en werden we in groepen verdeeld bij een gids.

Wat weetjes over de Borobudur: De tempel werd gebouwd in de periode van 750-850 jaar na Christus, nadat het Boeddhisme zich vanuit India door handel in specerijen over Azië verspreidde. Het was een tijd waarin de Hindoeïstische en Boeddhistische beschavingen enorme invloed hadden en er gigantische complexen werden gebouwd ter uiting van hun cultuur en geloof. Het is het grootste boeddhistische monument ter wereld en staat sinds 1991 op de werelderfgoedlijst van UNESCO en wordt gezien als het belangrijkste bouwwerk van Indonesië.

Wanneer je naar de Borobudur kijkt valt het op dat de tempel is gebouwd in de vorm van een enorme stupa (stoepa), een klokvormig boeddhistisch bouwwerk. De tempel telt maar liefst negen verdiepingen, zes vierkante en drie ronde terrassen die naar boven toe steeds kleiner worden. Het onderste terras is het breedst.

Elke stupa op de bovenste ronde terrassen bevat een beeld van Boeddha. Wanneer je deze volgens het lokale bijgeloof aanraakt, brengt dat eeuwig geluk. De bovenste verdieping met stupa’s mag alleen door monniken bezocht worden.

Op de bovenste twee (ronde) verdiepingen kregen we de tijd om de stupa’s rust te bekijken. Wat is dit een mooie tempel en mooi uitzicht! Zo blij dat we de tempel konden beklimmen en de verschillende verdiepingen hebben gezien. Van veel Boeddha- beelden ontbreken de hoofden. De gids legde uit dat dit kwamen door (natuurlijke) schade in de loop der eeuwen, maar ook door vandalisme.

Begin van de avond waren we weer terug bij het hotel en hebben we in het restaurant van het hotel bij het zwembad gegeten. Morgen vliegen we naar Bali voor een paar dagen relaxen.

Indonesië - Yogjakarta

Indonesië - Yogjakarta - Prambanan

Indonesië - Malang

Na het overgeorganiseerde Singapore vliegen we naar Surabaya op Java. Het contrast tussen Java en Singapore is echt heel groot als we met de taxi onderweg naar Malang gaan; onder andere geen verkeersregels (of eigenlijk, niemand houdt zich aan de regels), overal scooters, afval op straat, veel moslims en eettentjes op elke hoek van de straat. En toch voelt het goed om weer in Indonesië te zijn.

Malang is een stad met bijna een miljoen inwoners en heeft door de ligging een koeler klimaat. De eerste avond zijn we met een Grab (taxi, welke €1,35 kostte) naar een shoppingmall gegaan om te eten en boodschappen te doen. We verbazen is erg over hoe goedkoop het hier is en denken elke keer dat we de Roepia niet goed omrekenen (1.000.000 Roepia = 56 euro) en al die nullen zijn best verwarrend.

Het ontbijt in het hotel was zo uitgebreid en zeker 40% van de producten kennen we niet, omdat dit lokale producten zij . Verschillende producten hebben we geprobeerd, en de een lekkerder dan de ander.

De eerste ochtend weer een Grab besteld om ons naar we de wijk Jodipan te bezoeken (ook wel Regenboogdorp genoemd). Het hele dorp was ooit een sloppenwijk en zou eigenlijk worden opgegeven. Studenten kwamen op het idee om alles in felle regenboogkleuren te schilderen om daarmee toeristen aan te trekken. In juni 2016 schilderden de luchtmacht troepen het hele dorp en aangezien het precies langs de spoorbrug ligt, begonnen toeristen direct daarna het regenboogdorp op te merken. Als entree wordt 5.000 roepia gevraagd.

Aan de andere kant van de weg/spoorbrug is Kampung Bira Malang te vinden. In april 2018 hebben ze de gebouwen blauw geschilderd om het dorp wat extra kleur en aandacht te geven. Erg leuk om door de dorpjes te lopen en iets mee te krijgen van het dagelijks leven van de bewoners.

‘s Middags bij, volgens Tripadvisor, het beste restaurant van Malang gegeten, SaigonSan. Dit is een Vietnamees-Thais restaurant en het eten was erg goed. Het restaurant zelf was prachtig en leek wel een museum.
In het hotel heb ik een massage met scrub gehad en dat was fijn om te doen. Dag afgesloten in de gym.

De tweede dag in Malang zijn we (Paul en ik samen) naar de theeplantage Bukit Kuneer geweest (op een half uur rijden van Malang). Lang geleden, tijdens de Nederlandse kolonisatie, introduceerden ze in de regio Malang producten zoals koffie, thee, tabak en rubber. Dat was mogelijk vanwege het koelere klimaat. Bij de theeplantage is een heel complex met theehuis,fabriek en de plantages die voornamelijk bezocht worden door Indonesische bezoekers. Paul en ik werden enthousiast begroet door andere bezoekers die graag met ons op de foto wilden. Er zijn in Malang en omgeving sowieso heel weinig toeristen en locals spreken slecht tot geen Engels (zelfs in het hotel is het soms met handen en voeten communiceren).
Omdat het zondag was, werd er niet op de plantage gewerkt. De plantage was erg mooi door de verschillende kleuren groen en glooiing door de heuvels.

Terug naar het hotel om Tim en Eva op te halen om te gaan lunchen (het was al 14.00 uur) bij de foodcourt. Bij verschillende kraampjes hadden we eten besteld (van sushi tot loempia’s en van nasi tot gebakken beef). Het was te merken dat het zondagmiddag was, want het was druk bij de foodcourt met veel gezinnen die kwamen eten.

Morgen vertrekken we uit Malang naar midden-Java voor Jogjakarta. We vonden Malang erg leuk en hadden een fijn hotel. Benieuwd naar een meer toeristischere plek op Java.